oudopnieuw
Handwerk heeft mij altijd gefascineerd en in het bijzonder oud handwerk. Nadat de industrialisatie in Engeland z’n intrede had gedaan ontstond daar halverwege de 19e eeuw de Arts en Crafts beweging. De beweging maakte zich hard voor het behoud van ambachtelijkheid vanwege haar individuele karakter en schoonheid en ging de barricades op tegen de massaproductie. Het heeft niet mogen baten: in de westerse wereld zijn inmiddels nauwelijks handwerklieden meer over. Productielijnen hebben het handwerk overgenomen en stilaan is in het onderwijs handwerk uit het lesprogramma geschrapt. Ambachtelijkheid lijkt haar waarde verloren te hebben. Ook in de rest van de wereld zet deze ontwikkeling door, want ook daar heeft de automatisering haar intrede gedaan. De globalisering doet de rest, culturen zullen geheel of gedeeltelijk verdwijnen en daarmee hun gewoonten en gebruiken.Op een reis door Rajasthan is mijn zoektocht naar oude textiel begonnen. Inmiddels heb ik allerlei soorten textiel, borduurwerk, band, knopen en bijvoorbeeld goudlamé uit alle windstreken verzameld. Dit handwerk probeer ik een nieuw leven te geven in een serie werk die ik maak onder de naam ‘OUDOPNIEUW’. Ik gebruik dit oude materiaal onder meer in combinatie met foto’s en ik maak er kussens van; geen kussens om tegenaan te zitten maar om naar te kijken. Te ontdekken hoe mooi mensen vroeger hun meelzak konden stoppen. Te genieten van de onregelmatigheid van handgeweven linnen en de bijzondere motieven van de bewerkte kraplappen uit de klederdracht. Waardering te krijgen voor het geduld en de toewijding waarmee allerlei textiel vervaardigd en bewerkt werd.
