Met deze serie wil ik de laatste eer bewijzen aan de dode dieren die toevallig op mijn pad gekomen zijn. De omstandigheden waaronder zij zijn omgekomen variëren van omgekomen in het verkeer tot geslacht op een markt. Ik ben op het idee gekomen door een gewoonte in Duitsland en Nederland om na de jacht het tableau op te maken en de gedode dieren met een op een jachthoorn gespeeld muziekstuk de laatste eer te bewijzen. Ik ‘bestrooi’ ze met bloemen, blaadjes, zeepbellen etc. een zachte regen.
Met de serie ‘slachtoffers’ wil ik de dode dieren die toevallig op mijn pad gekomen zijn, de laatste eer bewijzen. De omstandigheden waaronder zij zijn omgekomen variëren van o.a. natuurlijke dood, botsingen, visvangst etc. In het buitenland word je op markten veelvuldig geconfronteerd met het herkenbare dode dier dat veelal vlak daarvoor geslacht is voor consumptie. In onze maatschappij beperkt die confrontatie zich eigenlijk tot afgepaste stukken vlees in de vitrine van de slager of supermarkt. Ik ben op het idee gekomen In Duitsland en Nederland is het de gewoonte om na de jacht een tableau op te maken van de gedode dieren. Dergelijke tableaus kom je ook tegen op stillevens van oude meesters. De jagers stellen zich bij het tableau op en de dieren wordt de laatste eer bewezen met een op de jachthoorn gespeeld muziekstuk. Ik ‘bestrooi’ het beeld van het dode dier met een zachte regen van bloemen, blaadjes, zeepbellen etc.
